Eigenlijk geen excuus, maar er was de afgelopen dagen echt geen tijd om aan mijn Blogs te werken. Even bijpraten dan nu... Begin van de week waren Dénise en ik voor "Natuurlijk Limburg "aan het filmen bij de Linnerheide. Door "het Limburgs Landschap" werden daar notenbomen geplant om een oude notenlaan ( in de tweede wereldoorlog gekapt!) bij boerderij Mortelshof te herstellen. We hebben daar in de zomer uitvoerig gefilmd: dieren en landschappen. De uitzending daarvan is pas in het voorjaar. (Uiteraard houd ik de lezers van mijn website daarvan op de hoogte.) Toen Dénise en ik weer naar de auto liepen ( parkeerplaats van natuurgebied Linnerheide) stonden we ineens oog in oog met een wild zwijn. Het dier was ons tot op enkele meters genaderd. Ik vraag me af wie zich het meeste heeft geschrokken... Dénise?...ikzelf?...of toch het zwijn. Kijk dat is het interessante van het maken van opnamen in de natuur..Onverwachte ontmoetingen. Iets heel anders: de vorige week hebben we (met de camera erbij) een openhartig gesprek gehad met een mevrouw met kanker die, medisch gezien, uitbehandeld is. Wat een naar woord: "uitbehandeld."Om stil van te worden. Wat is toch alles relatief in het leven van alledag als je dit meemaakt. Overigens, de opnamen worden gemonteerd in een film over een zeer bekend hospice. Daarover later meer.