Blog van Maurice.Nijsten

In deze periode zou het kopje boven mijn Blog beter kunnen zijn: "Op pad met Maurice en Dénise." Dag in dag uit zijn  Dénise en ik met onze camera's op pad om landschappen, fauna en flora te filmen. Begrijpelijk: een krachtig hogedrukgebied zorgt nu al dagen achter elkaar voor weersomstandigheden die in vele gevallen fotografisch iedeaal zijn. Als het licht te hard is voor sommige shots dan brengen filters en camerastandpunten met tegenlicht natuurlijk uitkomst.

Terwijl "Natuurlijk Limburg 2008" nu wekelijks is te zien op de regionale zender L1 ( of bij uitzending gemist" op de website van www.L1.nl bij web tv  te zien,  zie hiervoor op genoemde homepage kolom rechts onderaan en dan scrollen naar Natuurlijk Limburg; kijk ook eens op mijn website bij het onderwerp "natuur" ) zijn  Dénise en ik vanaf de vorige week volop bezig met de opnamen voor de 15-delige serie "Natuurlijk Limburg 2009."  Landschappen

"Druk, druk, druk" is de kreet die we allemaal bezigen op het moment dat telefoons, afspraken en mailverkeer door elkaar lopen en een mens even verlangt naar rust. Maandagavond waren Renée Boogers en ik de gasten van Jan de Koning in het L1 televisieprogramma L1 laat. ( zie vorige Blog)  Jan liet enkele fragmenten uit de film "Leven naar de dood toe " zien en hij interviewde Renée en mij. Maandag j.l. startte ook de uitzending van de eerste aflevering van mijn nieuwe 15-delige serie "Natuurlijk Limburg" op L1 televisie.

Het was heftig donderdagavond. De voorvertoning van mijn documentaire"Leven naar de dood toe" voor de nabestaanden van de inmiddels overleden hoofdpersonen en de medewerkers van de Ark. Met 14 kamers is de Ark in Roermond 's lands grootste centrum voor palliatieve terminale zorg. De aanwezigen vonden de film bijzonder indrukwekkend. Dat is plezierig te horen voor de samensteller van de film, maar nog belangrijker vond ik de algemene opmerking dat de film heel integer was gemaakt. "Geen huiltelevisie, maar wel heel ontroerend", was een veel gehoorde opmerking.

De maanden maart en april staan voor Dénise en mij vooral in het teken van premières, het starten van nieuwe televisieseries, montagewerk en het weer gaan filmen o.a. in de natuur en bij het Limburgs Symfonie Orkest. De montage van de film "Leven naar de dood toe" (zie vorige Blogs) is gereed en de mensen die de film voor de première nu al gezien hebben (enkele omroepmensen en de opdrachtgever) zijn zeer onder de indruk.

"Leven naar dood toe" heet de documentaire die ik momenteel maak over "de Ark", het centrum voor palliatieve en terminale zorg in Roermond. Trouwe lezers van deze Blog en bezoekers van mijn website hebben al vaker over deze productie kunnen lezen. De montage is buitengewoon enerverend en emotioneel heftig.  "Mijn hoofdpersonen" in de documentaire zijn namelijk al overleden en als ik ze nu al wekenlang met regelmaat terug zie op de montagetafel dan blijft dat moeilijk.

Zojuist kom ik met Dénise terug van Maastricht, waar we in het Theater a/h Vrijthof aardige opnamen hebben gemaakt van een repetitie van het Limburgs Symfonie Orkest. Opnamen van de generale repetitie van het Vastelaovendconcert. "En toch is het geen bonte avond", zegt gastdirigent Jean-Pierre Cnoops. "Er kan worden gelachen, maar er wordt serieus gemusiceerd door beroepsmusici, ook bij een vastelaovendconcert."Het is helemaal waar.

Gisteren was een zware dag. Dénise en ik hebben toen een van de laatste draaidagen gemaakt voor de indringende documentaire: "Leven naar de dood toe". Deze documentaire wordt gemaakt in het kader van het 10-jarig bestaan van het centrum voor palliatieve en terminale zorg "de Ark" in Roermond. Tussen juni en nu hebben we zo'n 20 dagen gefilmd in het centrum. Opnamen en interviews met patiënten, hun familie, de professionals en vrijwilligers van "de Ark" en beelden van het leven van alle dag in het centrum.

De afgelopen dagen waren Dénise en ik volop actief met het maken van opnamen van het Limburgs Symfonie Orkest. Zoals bekend bestaat het orkest dit jaar 125 jaar en is daarmee het oudste symfonie-orkest van ons land!

Vanzelfsprekend wil ik de lezers van mijn Blogs, mede namens Dénise, een gelukkig 2008 wensen. Hopelijk brengt 2008 datgene wat op "het verlanglijstje"staat. Eigenlijk heb ik zelf maar één wens: een gezond nieuwjaar. Alle andere wensen zijn daaraan ondergeschikt . Natuurlijk hoop ik ook op een gezond jaar voor mijn familie, vrienden en bekenden. Misschien nog aardig om even te vermelden: gisteren was ik even op pad en plotseling stak een wezel vlak voor me de weg over. Kijk dat is typisch voor zoogdieren in de vrije natuur.